sg. pl.
nominativ eallu
ealut
akkusativ ealu
ealuid
genitiv ealu
ealuid
illativ ellui
ealuide
lokativ ealus
ealuin
komitativ ealuin
ealuiguin
essiv eallun
Eanet sojahanhámit →

eallu (subst.)

sg. pl.
nominativ eallu
ealut
akkusativ ealu
ealuid
genitiv ealu
ealuid
illativ ellui
ealuide
lokativ ealus
ealuin
komitativ ealuin
ealuiguin
essiv eallun
Eanet sojahanhámit →
eallu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • eallu subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

eallu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

eallit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • eallit verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
eallu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • eallu subst. sg. nominativ