presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) earáhuhtán earáhuhtten
2.p.ent. (don) earáhuhtát earáhuhttet
3.p.ent. (son) earáhuhttá earáhuhtii
1.p.tot. (moai) earáhuhtte earáhuhtiime
2.p.tot. (doai) earáhuhttibeahtti earáhuhtiide
3.p.tot. (soai) earáhuhttiba earáhuhtiiga
1.p.flt. (mii) earáhuhttit earáhuhtiimet
2.p.flt. (dii) earáhuhttibehtet earáhuhtiidet
3.p.flt. (sii) earáhuhttet earáhuhtte
presens nektingsform
(odne in) earáhuhte
preteritum nektingsform
(ikte in) earáhuhttán
perf.partisipp
(lean) earáhuhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) earáhuhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) earáhuhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) earáhuhttet
Eanet sojahanhámit →

earáhuhttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) earáhuhtán earáhuhtten
2.p.ent. (don) earáhuhtát earáhuhttet
3.p.ent. (son) earáhuhttá earáhuhtii
1.p.tot. (moai) earáhuhtte earáhuhtiime
2.p.tot. (doai) earáhuhttibeahtti earáhuhtiide
3.p.tot. (soai) earáhuhttiba earáhuhtiiga
1.p.flt. (mii) earáhuhttit earáhuhtiimet
2.p.flt. (dii) earáhuhttibehtet earáhuhtiidet
3.p.flt. (sii) earáhuhttet earáhuhtte
presens nektingsform
(odne in) earáhuhte
preteritum nektingsform
(ikte in) earáhuhttán
perf.partisipp
(lean) earáhuhttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) earáhuhte
imperativ 2.p.tot.
(til to) earáhuhtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) earáhuhttet
Eanet sojahanhámit →
earáhuhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • earáhuhttit verb transitiv infinitiv
  • earáhuhttit verb transitiv
  • earáhuhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

earáhuhttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h
  • avledning: -h verb transitiv infinitiv
  • avledning: -h verb transitiv
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
earáhuhttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • earáhuhttit verb transitiv infinitiv
  • earáhuhttit verb transitiv
  • earáhuhttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
earáhuvvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • earáhuvvat verb intransitiv