ent. flt.
nominativ earru earut
akkusativ earu earuid
genitiv earu earuid
illativ errui earuide
lokativ earus earuin
komitativ earuin earuiguin
essiv earrun
Eanet sojahanhámit →

earru (subst.)

ent. flt.
nominativ earru earut
akkusativ earu earuid
genitiv earu earuid
illativ errui earuide
lokativ earus earuin
komitativ earuin earuiguin
essiv earrun
Eanet sojahanhámit →
earru Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • earru subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

earru lea vejolaččat dán sáni hápmi:

earru Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • earru subst. ent. nominativ