earuhus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
Eanet sojahanhámit →
Eanet sojahanhámit →
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | earuhus | earuhusat |
akkusativ | earuhusa | earuhusaid |
genitiv | earuhusa | earuhusaid |
illativ | earuhussii | earuhusaide |
lokativ | earuhusas | earuhusain |
komitativ | earuhusain | earuhusaiguin |
essiv | earuhussan |
earuhus (subst.)
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | earuhus | earuhusat |
akkusativ | earuhusa | earuhusaid |
genitiv | earuhusa | earuhusaid |
illativ | earuhussii | earuhusaide |
lokativ | earuhusas | earuhusain |
komitativ | earuhusain | earuhusaiguin |
essiv | earuhussan |
- earuhus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- earuhus subst. ent. nominativ
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) earuhan | earuhin |
2.p.ent. | (don) earuhat | earuhit |
3.p.ent. | (son) earuha | earuhii |
1.p.tot. | (moai) earuhetne | earuheimme |
2.p.tot. | (doai) earuheahppi | earuheidde |
3.p.tot. | (soai) earuheaba | earuheigga |
1.p.flt. | (mii) earuhat (mii) earuhit |
earuheimmet |
2.p.flt. | (dii) earuhehpet | earuheiddet |
3.p.flt. | (sii) earuhit | earuhedje |
- presens nektingsform
- (odne in) earut
- preteritum nektingsform
- (ikte in) earuhan
- perf.partisipp
- (lean) earuhan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) earut
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) earuheahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) earuhehket
earuhit (verb)
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) earuhan | earuhin |
2.p.ent. | (don) earuhat | earuhit |
3.p.ent. | (son) earuha | earuhii |
1.p.tot. | (moai) earuhetne | earuheimme |
2.p.tot. | (doai) earuheahppi | earuheidde |
3.p.tot. | (soai) earuheaba | earuheigga |
1.p.flt. | (mii) earuhat (mii) earuhit |
earuheimmet |
2.p.flt. | (dii) earuhehpet | earuheiddet |
3.p.flt. | (sii) earuhit | earuhedje |
- presens nektingsform
- (odne in) earut
- preteritum nektingsform
- (ikte in) earuhan
- perf.partisipp
- (lean) earuhan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) earut
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) earuheahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) earuhehket
- earuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- earuhit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
earuhus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- earuhit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- earuhit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- earuhus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- earuhus subst. ent. nominativ