eloštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) eloštan | eloštin |
2.p.ent. | (don) eloštat | eloštit |
3.p.ent. | (son) elošta | eloštii |
1.p.tot. | (moai) eloštetne | elošteimme |
2.p.tot. | (doai) elošteahppi | elošteidde |
3.p.tot. | (soai) elošteaba | elošteigga |
1.p.flt. | (mii) eloštat (mii) eloštit |
elošteimmet |
2.p.flt. | (dii) eloštehpet | elošteiddet |
3.p.flt. | (sii) eloštit | eloštedje |
- presens nektingsform
- (odne in) eloš
- preteritum nektingsform
- (ikte in) eloštan
- perf.partisipp
- (lean) eloštan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) eloš
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) elošteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) eloštehket
eloštit (verb)
- bo sammen
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | (mun) eloštan | eloštin |
2.p.ent. | (don) eloštat | eloštit |
3.p.ent. | (son) elošta | eloštii |
1.p.tot. | (moai) eloštetne | elošteimme |
2.p.tot. | (doai) elošteahppi | elošteidde |
3.p.tot. | (soai) elošteaba | elošteigga |
1.p.flt. | (mii) eloštat (mii) eloštit |
elošteimmet |
2.p.flt. | (dii) eloštehpet | elošteiddet |
3.p.flt. | (sii) eloštit | eloštedje |
- presens nektingsform
- (odne in) eloš
- preteritum nektingsform
- (ikte in) eloštan
- perf.partisipp
- (lean) eloštan
- imperativ 2.p.ent.
- (til en) eloš
- imperativ 2.p.tot.
- (til to) elošteahkki
- imperativ 2.p.flt.
- (til flere) eloštehket
- eloštit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- eloštit verb intransitiv infinitiv
- eloštit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- eloštit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- eloštit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
eloštit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- eloštit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- eloštit verb intransitiv infinitiv
- eloštit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- eloštit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- eloštit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.