presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) fákten fáktejin
2.p.ent. (don) fáktet fáktejit
3.p.ent. (son) fákte fáktii
1.p.tot. (moai) fáktejetne fáktiime
2.p.tot. (doai) fáktebeahtti fáktiide
3.p.tot. (soai) fákteba fáktiiga
1.p.flt. (mii) fáktet fáktiimet
2.p.flt. (dii) fáktebehtet fáktiidet
3.p.flt. (sii) fáktejit fáktejedje
presens nektingsform
(odne in) fákte
preteritum nektingsform
(ikte in) fákten
perf.partisipp
(lean) fákten
imperativ 2.p.ent.
(til en) fákte
imperativ 2.p.tot.
(til to) fáktejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) fáktejehket
Eanet sojahanhámit →

fáktet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) fákten fáktejin
2.p.ent. (don) fáktet fáktejit
3.p.ent. (son) fákte fáktii
1.p.tot. (moai) fáktejetne fáktiime
2.p.tot. (doai) fáktebeahtti fáktiide
3.p.tot. (soai) fákteba fáktiiga
1.p.flt. (mii) fáktet fáktiimet
2.p.flt. (dii) fáktebehtet fáktiidet
3.p.flt. (sii) fáktejit fáktejedje
presens nektingsform
(odne in) fákte
preteritum nektingsform
(ikte in) fákten
perf.partisipp
(lean) fákten
imperativ 2.p.ent.
(til en) fákte
imperativ 2.p.tot.
(til to) fáktejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) fáktejehket
Eanet sojahanhámit →
fáktet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fáktet verb transitiv
  • fáktet verb transitiv infinitiv
  • fáktet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • fáktet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fáktet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
fáktet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fáktet verb transitiv
  • fáktet verb transitiv infinitiv
  • fáktet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • fáktet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.