fárret (verb)
-
(skifte bolig)
(verb) flytte
- In háliit lulás fárret.
- Jeg vil ikke flytte sørover.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fárret lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- fárrehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fárrehit verb transitiv imperativ nektingsform
- fárrehit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- fárrehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- fárret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fárret verb intransitiv
- fárret verb intransitiv infinitiv
- fárret verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- fárret verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.