fárta (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fárta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- fárta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fárta subst. ent. nominativ