presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) fearkkun ferkon
2.p.ent. (don) fearkkut ferkot
3.p.ent. (son) fearku fearkkui
1.p.tot. (moai) ferko fearkkuime
2.p.tot. (doai) fearkubeahtti fearkkuide
3.p.tot. (soai) fearkuba fearkkuiga
1.p.flt. (mii) fearkut fearkkuimet
2.p.flt. (dii) fearkubehtet fearkkuidet
3.p.flt. (sii) ferkot ferko
presens nektingsform
(odne in) fearkko
preteritum nektingsform
(ikte in) ferkon
perf.partisipp
(lean) ferkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) fearkko
imperativ 2.p.tot.
(til to) fearku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ferkot
(til flere) fearkot
Eanet sojahanhámit →

fearkut (verb)

  • hogge småved
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) fearkkun ferkon
2.p.ent. (don) fearkkut ferkot
3.p.ent. (son) fearku fearkkui
1.p.tot. (moai) ferko fearkkuime
2.p.tot. (doai) fearkubeahtti fearkkuide
3.p.tot. (soai) fearkuba fearkkuiga
1.p.flt. (mii) fearkut fearkkuimet
2.p.flt. (dii) fearkubehtet fearkkuidet
3.p.flt. (sii) ferkot ferko
presens nektingsform
(odne in) fearkko
preteritum nektingsform
(ikte in) ferkon
perf.partisipp
(lean) ferkon
imperativ 2.p.ent.
(til en) fearkko
imperativ 2.p.tot.
(til to) fearku
imperativ 2.p.flt.
(til flere) ferkot
(til flere) fearkot
Eanet sojahanhámit →
fearkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fearkut verb transitiv infinitiv
  • fearkut verb transitiv
  • fearkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • fearkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fearkut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
fearkut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fearkut verb transitiv infinitiv
  • fearkut verb transitiv
  • fearkut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • fearkut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.