feaskkir (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
feaskkir lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- feaskkir Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- feaskkir subst. ent. nominativ