fierahit (verb)
- (få noe til å rulle) (verb) rulle
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fierahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- fierahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fierahit verb transitiv infinitiv
- fierahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- fierahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- fierahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- fierrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fierrat verb intransitiv