fierralit (verb)
- (verb) rulle
- (verb) dette; falle overende
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fierralit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/l
-
- avledning: -l verb infinitiv
- avledning: -l verb indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -l verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- fierralit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fierralit verb intransitiv infinitiv
- fierralit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- fierralit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- fierralit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- fierrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fierrat verb intransitiv