fulkkežat (subst.)
-
(subst.) slektninger
- Soai leaba fulkkežat.
- De to er slektninger.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fulkkežat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- fulkkežat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fulkkežat subst. flt. nominativ