fuođđu (subst.)
- 1. (også hund og katt) vilt dyr
- 2. (subst.) småvilt
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fuođđu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- fuođđu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- fuođđu subst. ent. akkusativ
- fuođđu subst. ent. genitiv
- fuođđu subst. ent. nominativ