sg. pl.
nominativ fuolki
fuolkkit
akkusativ fuolkki
fulkkiid
genitiv fuolkki
fulkkiid
illativ fuolkái
fulkkiide
lokativ fuolkkis
fulkkiin
komitativ fulkkiin
fulkkiiguin
essiv fuolkin
Eanet sojahanhámit →

fuolki (subst.)

sg. pl.
nominativ fuolki
fuolkkit
akkusativ fuolkki
fulkkiid
genitiv fuolkki
fulkkiid
illativ fuolkái
fulkkiide
lokativ fuolkkis
fulkkiin
komitativ fulkkiin
fulkkiiguin
essiv fuolkin
Eanet sojahanhámit →
fuolki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fuolki subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fuolki lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fuolki Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • fuolki subst. sg. nominativ