presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gáhtten gáhttejin
2.p.ent. (don) gáhttet gáhttejit
3.p.ent. (son) gáhtte gáhttii
1.p.tot. (moai) gáhttejetne gáhttiime
2.p.tot. (doai) gáhttebeahtti gáhttiide
3.p.tot. (soai) gáhtteba gáhttiiga
1.p.flt. (mii) gáhttet gáhttiimet
2.p.flt. (dii) gáhttebehtet gáhttiidet
3.p.flt. (sii) gáhttejit gáhttejedje
presens nektingsform
(odne in) gáhtte
preteritum nektingsform
(ikte in) gáhtten
perf.partisipp
(lean) gáhtten
imperativ 2.p.ent.
(til en) gáhtte
imperativ 2.p.tot.
(til to) gáhttejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gáhttejehket
Eanet sojahanhámit →

gáhttet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gáhtten gáhttejin
2.p.ent. (don) gáhttet gáhttejit
3.p.ent. (son) gáhtte gáhttii
1.p.tot. (moai) gáhttejetne gáhttiime
2.p.tot. (doai) gáhttebeahtti gáhttiide
3.p.tot. (soai) gáhtteba gáhttiiga
1.p.flt. (mii) gáhttet gáhttiimet
2.p.flt. (dii) gáhttebehtet gáhttiidet
3.p.flt. (sii) gáhttejit gáhttejedje
presens nektingsform
(odne in) gáhtte
preteritum nektingsform
(ikte in) gáhtten
perf.partisipp
(lean) gáhtten
imperativ 2.p.ent.
(til en) gáhtte
imperativ 2.p.tot.
(til to) gáhttejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gáhttejehket
Eanet sojahanhámit →
gáhttet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gáhttet verb transitiv
  • gáhttet verb transitiv infinitiv
  • gáhttet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gáhttet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gáhttet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
gáhtat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gáhtat verb transitiv imperativ 2.p.flt.
gáhttet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gáhttet verb transitiv
  • gáhttet verb transitiv infinitiv
  • gáhttet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gáhttet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.