gállot (subst.)
- (sydd av skalleskinn) (subst.) skalle
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gállot lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/PassS
-
- passiv verb intransitiv infinitiv
- gállat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gállat verb intransitiv
- gállit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gállit verb intransitiv
- gállit verb intransitiv imperativ 1.p.flt.
- gállot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gállot subst. ent. nominativ
- gállu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gállu subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
- gállu subst. ent. akkusativ poss. 2.p.ent.
- gállu subst. ent. genitiv poss. 2.p.ent.