gáržut (verb)
- bli trang; (verb) innskrenket
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gáržut lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. flt. nominativ
- gáržudit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gáržudit verb transitiv imperativ nektingsform
- gáržudit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- gáržudit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- gáržut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gáržut verb intransitiv infinitiv
- gáržut verb intransitiv