gárdin (subst.)
- stor gård; stort hus
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gárdin lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- gardiidna Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gardiidna subst. ent. nominativ
- gárdi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gárdi subst. essiv
- gárdin Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gárdin subst. ent. nominativ
- Gárdin subst. egennavn attr.
- Gárdin subst. egennavn ent. akkusativ
- Gárdin subst. egennavn ent. genitiv
- Gárdin subst. egennavn ent. nominativ