gárgedus (subst.)
- (utvikle noe) (subst.) utvikling
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gárgedus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ 3.p.ent.
- gárgedit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gárgedit verb intransitiv imperativ 3.p.ent.
- gárgedus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gárgedus subst. ent. nominativ
- gárget Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gárget verb transitiv