gaccastit (verb)
- 1. spise en skjefull
- 2. (en gang) (verb) klore
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gaccastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- gaccastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gaccastit verb transitiv infinitiv
- gaccastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gaccastit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- gaccastit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- gazzat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gazzat verb transitiv