presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gahčan gahččen
2.p.ent. (don) gahčat gahččet
3.p.ent. (son) gahččá gahčai
1.p.tot. (moai) gahčče gahčaime
2.p.tot. (doai) gahččabeahtti gahčaide
3.p.tot. (soai) gahččaba gahčaiga
1.p.flt. (mii) gahččat gahčaimet
2.p.flt. (dii) gahččabehtet gahčaidet
3.p.flt. (sii) gahččet gahčče
presens nektingsform
(odne in) gahča
preteritum nektingsform
(ikte in) gahččan
perf.partisipp
(lean) gahččan
imperativ 2.p.ent.
(til en) gahča
imperativ 2.p.tot.
(til to) gahčči
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gahččet
Eanet sojahanhámit →

gahččat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gahčan gahččen
2.p.ent. (don) gahčat gahččet
3.p.ent. (son) gahččá gahčai
1.p.tot. (moai) gahčče gahčaime
2.p.tot. (doai) gahččabeahtti gahčaide
3.p.tot. (soai) gahččaba gahčaiga
1.p.flt. (mii) gahččat gahčaimet
2.p.flt. (dii) gahččabehtet gahčaidet
3.p.flt. (sii) gahččet gahčče
presens nektingsform
(odne in) gahča
preteritum nektingsform
(ikte in) gahččan
perf.partisipp
(lean) gahččan
imperativ 2.p.ent.
(til en) gahča
imperativ 2.p.tot.
(til to) gahčči
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gahččet
Eanet sojahanhámit →
gahččat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gahččat verb intransitiv infinitiv
  • gahččat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gahččat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gahččat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gahččat verb intransitiv infinitiv
  • gahččat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.