ent. flt.
nominativ geahčču geahčut
akkusativ geahču geahčuid
genitiv geahču geahčuid
illativ gehččui geahčuide
lokativ geahčus geahčuin
komitativ geahčuin geahčuiguin
essiv geahččun
Eanet sojahanhámit →

geahčču (subst.)

ent. flt.
nominativ geahčču geahčut
akkusativ geahču geahčuid
genitiv geahču geahčuid
illativ gehččui geahčuide
lokativ geahčus geahčuin
komitativ geahčuin geahčuiguin
essiv geahččun
Eanet sojahanhámit →
geahčču Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • geahčču subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

geahčču lea vejolaččat dán sáni hápmi:

geahččat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • geahččat verb transitiv imperativ 1.p.tot.
geahčču Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • geahčču subst. ent. nominativ