geavat (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
geavat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform
- avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
- geavahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavahit verb transitiv imperativ nektingsform
- geavahit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
- geavahit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- geavat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavat subst. ent. nominativ
- geavvat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- geavvat verb intransitiv
- geavvat verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.