sg. pl.
nominativ gihpa
gihppagat
akkusativ gihppaga
gihppagiid
genitiv gihppaga
gihppagiid
illativ gihppagii
gihppagiidda
lokativ gihppagis
gihppagiin
komitativ gihppagiin
gihppagiiguin
essiv gihpan
Eanet sojahanhámit →

gihpa (subst.)

sg. pl.
nominativ gihpa
gihppagat
akkusativ gihppaga
gihppagiid
genitiv gihppaga
gihppagiid
illativ gihppagii
gihppagiidda
lokativ gihppagis
gihppagiin
komitativ gihppagiin
gihppagiiguin
essiv gihpan
Eanet sojahanhámit →
gihpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gihpa subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gihpa lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gihpa Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gihpa subst. sg. nominativ