presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gilvván gilven
2.p.ent. (don) gilvvát gilvet
3.p.ent. (son) gilvá gilvvii
1.p.tot. (moai) gilve gilvviime
2.p.tot. (doai) gilvibeahtti gilvviide
3.p.tot. (soai) gilviba gilvviiga
1.p.flt. (mii) gilvit gilvviimet
2.p.flt. (dii) gilvibehtet gilvviidet
3.p.flt. (sii) gilvet gilve
presens nektingsform
(odne in) gilvve
preteritum nektingsform
(ikte in) gilván
perf.partisipp
(lean) gilván
imperativ 2.p.ent.
(til en) gilvve
imperativ 2.p.tot.
(til to) gilvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gilvet
Eanet sojahanhámit →

gilvit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gilvván gilven
2.p.ent. (don) gilvvát gilvet
3.p.ent. (son) gilvá gilvvii
1.p.tot. (moai) gilve gilvviime
2.p.tot. (doai) gilvibeahtti gilvviide
3.p.tot. (soai) gilviba gilvviiga
1.p.flt. (mii) gilvit gilvviimet
2.p.flt. (dii) gilvibehtet gilvviidet
3.p.flt. (sii) gilvet gilve
presens nektingsform
(odne in) gilvve
preteritum nektingsform
(ikte in) gilván
perf.partisipp
(lean) gilván
imperativ 2.p.ent.
(til en) gilvve
imperativ 2.p.tot.
(til to) gilvi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gilvet
Eanet sojahanhámit →
gilvit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gilvit verb transitiv infinitiv
  • gilvit verb transitiv
  • gilvit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gilvit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
gilvi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gilvi subst. handlernomen flt. nominativ
gilvit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gilvit verb transitiv infinitiv
  • gilvit verb transitiv
  • gilvit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.