gilvu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gilvu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- gilvit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gilvit verb transitiv imperativ 1.p.tot.
- gilvu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gilvu subst. ent. nominativ