ent. flt.
nominativ goargu goarggut
akkusativ goarggu goargguid
genitiv goarggu goargguid
illativ gorgui goargguide
lokativ goarggus goargguin
komitativ goargguin goargguiguin
essiv goargun
Eanet sojahanhámit →

goargu (subst.)

ent. flt.
nominativ goargu goarggut
akkusativ goarggu goargguid
genitiv goarggu goargguid
illativ gorgui goargguide
lokativ goarggus goargguin
komitativ goargguin goargguiguin
essiv goargun
Eanet sojahanhámit →
goargu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • goargu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

goargu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

goargu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • goargu subst. ent. nominativ
goargut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • goargut verb intransitiv imperativ 1.p.tot.
  • goargut verb intransitiv imperativ 2.p.tot.
  • goargut verb intransitiv indikativ presens 3.p.ent.
  • goargut verb intransitiv pres.partisipp