goikket (subst.)
-
(sydd av leggskinn)
(subst.) skalle
- Mus leat ođđa goikkehat.
- Jeg har nye skaller.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
goikket lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- goikkehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- goikkehit verb intransitiv imperativ nektingsform
- goikkehit verb intransitiv imperativ 2.p.ent.
- goikkehit verb intransitiv indikativ presens nektingsform
- goikket Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- goikket subst. ent. nominativ