golahit (verb)
-
(verb) bruke;
(verb) forbruke
- Olmmoš sáhttá omd. golahit ruđaid dahje áiggi.
- Man kan f.eks. bruke penger eller tiden.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
golahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- golahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- golahit verb transitiv infinitiv
- golahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- golahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- golahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- gollat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gollat verb intransitiv