golggus (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
golggus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- golggus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- golggus subst. ent. nominativ
- golgu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- golgu adj. ent. lokativ
- golgu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- golgu subst. ent. lokativ
- golgu subst. ent. akkusativ poss. 3.p.ent.
- golgu subst. ent. genitiv poss. 3.p.ent.