Neahttadigisánit

gomihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) gomihan gomihin gomihivččen
(don) gomihat gomihit gomihivččet
(son) gomiha gomihii gomihivččii
(moai) gomihetne gomiheimme gomihivččiime
(doai) gomiheahppi gomiheidde gomihivččiide
(soai) gomiheaba gomiheigga gomihivččiiga
(mii) gomihat
(mii) gomihit 		gomiheimmet gomihivččiimet
(dii) gomihehpet gomiheiddet gomihivččiidet
(sii) gomihit gomihedje gomihivčče
presens nektingsform
(odne in) gomit
preteritum nektingsform
(ikte in) gomihan
kondisjonalis nektingsform
(in) gomihivčče
perf.partisipp
(lean) gomihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) gomit
imperativ 2.p.tot.
(til to) gomiheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gomihehket
Eanet sojahanhámit →

gomihit (verb)

  • 1. (verb) velte
    Mun gomihan dan.
    Jeg velter den.
  • 2. (verb) avvise
    Mearrádus atnui lobiheapmin, ja fylkamanni gomihii dan.
    Vedtaket ble ansett for å være ulovlig, og fylkesmannen avviste det.
  • 3. (verb) gjendrive
    Dán čuoččuhusa lágalašvuođa ii leat vejolaš nannet, iige gomihit.
    Den påstandens rettsgyldighet er det ikke mulig å bekrefte eller å gjendrive.
presens (odne) preteritum (ikte) kondisjonalis
(mun) gomihan gomihin gomihivččen
(don) gomihat gomihit gomihivččet
(son) gomiha gomihii gomihivččii
(moai) gomihetne gomiheimme gomihivččiime
(doai) gomiheahppi gomiheidde gomihivččiide
(soai) gomiheaba gomiheigga gomihivččiiga
(mii) gomihat
(mii) gomihit 		gomiheimmet gomihivččiimet
(dii) gomihehpet gomiheiddet gomihivččiidet
(sii) gomihit gomihedje gomihivčče
presens nektingsform
(odne in) gomit
preteritum nektingsform
(ikte in) gomihan
kondisjonalis nektingsform
(in) gomihivčče
perf.partisipp
(lean) gomihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) gomit
imperativ 2.p.tot.
(til to) gomiheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gomihehket
Eanet sojahanhámit →
gomihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gomihit verb transitiv infinitiv
  • gomihit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gomihit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • gomihit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa (giellatekno@uit.no)

gomihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gomihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gomihit verb transitiv infinitiv
  • gomihit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gomihit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • gomihit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.