ent. flt.
nominativ gorri gorit
akkusativ gori goriid
genitiv gori goriid
illativ gorrái goriide
lokativ goris goriin
komitativ goriin goriiguin
essiv gorrin
Eanet sojahanhámit →

gorri (subst.)

ent. flt.
nominativ gorri gorit
akkusativ gori goriid
genitiv gori goriid
illativ gorrái goriide
lokativ goris goriin
komitativ goriin goriiguin
essiv gorrin
Eanet sojahanhámit →
gorri Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gorri subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gorri lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gorrat verb transitiv pres.partisipp
  • gorrat verb transitiv imperativ 2.p.tot.
gorri Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gorri subst. ent. nominativ