ent. flt.
nominativ gosahat gosahagat
akkusativ gosahaga gosahagaid
genitiv gosahaga gosahagaid
illativ gosahahkii gosahagaide
lokativ gosahagas gosahagain
komitativ gosahagain gosahagaiguin
essiv gosahahkan
Eanet sojahanhámit →

gosahat (subst.)

ent. flt.
nominativ gosahat gosahagat
akkusativ gosahaga gosahagaid
genitiv gosahaga gosahagaid
illativ gosahahkii gosahagaide
lokativ gosahagas gosahagain
komitativ gosahagain gosahagaiguin
essiv gosahahkan
Eanet sojahanhámit →
gosahat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gosahat subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gosahat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
gosahat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gosahat subst. ent. nominativ
gosahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gosahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gosahit verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
gossat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gossat verb intransitiv