gosahat (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gosahat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- gosahat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gosahat subst. ent. nominativ
- gosahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gosahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gosahit verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.
- gossat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gossat verb intransitiv