presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gušten guštejin
2.p.ent. (don) guštet guštejit
3.p.ent. (son) gušte guštii
1.p.tot. (moai) guštejetne guštiime
2.p.tot. (doai) guštebeahtti guštiide
3.p.tot. (soai) gušteba guštiiga
1.p.flt. (mii) guštet guštiimet
2.p.flt. (dii) guštebehtet guštiidet
3.p.flt. (sii) guštejit guštejedje
presens nektingsform
(odne in) gušte
preteritum nektingsform
(ikte in) gušten
perf.partisipp
(lean) gušten
imperativ 2.p.ent.
(til en) gušte
imperativ 2.p.tot.
(til to) guštejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) guštejehket
Eanet sojahanhámit →

guštet (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gušten guštejin
2.p.ent. (don) guštet guštejit
3.p.ent. (son) gušte guštii
1.p.tot. (moai) guštejetne guštiime
2.p.tot. (doai) guštebeahtti guštiide
3.p.tot. (soai) gušteba guštiiga
1.p.flt. (mii) guštet guštiimet
2.p.flt. (dii) guštebehtet guštiidet
3.p.flt. (sii) guštejit guštejedje
presens nektingsform
(odne in) gušte
preteritum nektingsform
(ikte in) gušten
perf.partisipp
(lean) gušten
imperativ 2.p.ent.
(til en) gušte
imperativ 2.p.tot.
(til to) guštejeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) guštejehket
Eanet sojahanhámit →
guštet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guštet verb transitiv
  • guštet verb transitiv infinitiv
  • guštet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • guštet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guštet lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
guštet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guštet verb transitiv
  • guštet verb transitiv infinitiv
  • guštet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • guštet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.