gudda (subst.)
-
(subst.) gagn
- Das ii leat gudda.
- Den duger ikke.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gudda lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- gudda Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gudda subst. ent. nominativ