gudnejahttin (subst.)
- (ærbødighet) (subst.) respekt
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gudnejahttin lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Actio+Gen Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio genitiv
- Actio+Nom Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- aktio nominativ
- Der/NomAct
-
- avledet handlingsnomen subst. ent. genitiv
- avledet handlingsnomen subst. ent. nominativ
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. essiv
- gudnejahttin Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gudnejahttin subst. ent. genitiv
- gudnejahttin subst. ent. nominativ
- gudnejahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gudnejahttit verb transitiv