presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gudnejahtán
gudnejahtten
2.p.ent. (don) gudnejahtát
gudnejahttet
3.p.ent. (son) gudnejahttá
gudnejahtii
1.p.tot. (moai) gudnejahtte
gudnejahtiime
2.p.tot. (doai) gudnejahttibeahtti
gudnejahtiide
3.p.tot. (soai) gudnejahttiba
gudnejahtiiga
1.p.flt. (mii) gudnejahttit
gudnejahtiimet
2.p.flt. (dii) gudnejahttibehtet
gudnejahtiidet
3.p.flt. (sii) gudnejahttet
gudnejahtte
presens nektingsform
(odne in) gudnejahte
preteritum nektingsform
(ikte in) gudnejahttán
perf.partisipp
(lean) gudnejahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) gudnejahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) gudnejahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gudnejahttet
Eanet sojahanhámit →

gudnejahttit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gudnejahtán
gudnejahtten
2.p.ent. (don) gudnejahtát
gudnejahttet
3.p.ent. (son) gudnejahttá
gudnejahtii
1.p.tot. (moai) gudnejahtte
gudnejahtiime
2.p.tot. (doai) gudnejahttibeahtti
gudnejahtiide
3.p.tot. (soai) gudnejahttiba
gudnejahtiiga
1.p.flt. (mii) gudnejahttit
gudnejahtiimet
2.p.flt. (dii) gudnejahttibehtet
gudnejahtiidet
3.p.flt. (sii) gudnejahttet
gudnejahtte
presens nektingsform
(odne in) gudnejahte
preteritum nektingsform
(ikte in) gudnejahttán
perf.partisipp
(lean) gudnejahttán
imperativ 2.p.ent.
(til en) gudnejahte
imperativ 2.p.tot.
(til to) gudnejahtti
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gudnejahttet
Eanet sojahanhámit →
gudnejahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gudnejahttit verb transitiv infinitiv
  • gudnejahttit verb transitiv
  • gudnejahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gudnejahttit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. pl. nominativ
gudnejahttit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gudnejahttit verb transitiv infinitiv
  • gudnejahttit verb transitiv
  • gudnejahttit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.