sg. pl.
nominativ gudni
gudnit
akkusativ gudni
gudniid
genitiv gudni
gudniid
illativ gudnái
gudniide
lokativ gudnis
gudniin
komitativ gudniin
gudniiguin
essiv gudnin
Eanet sojahanhámit →

gudni (subst.)

sg. pl.
nominativ gudni
gudnit
akkusativ gudni
gudniid
genitiv gudni
gudniid
illativ gudnái
gudniide
lokativ gudnis
gudniin
komitativ gudniin
gudniiguin
essiv gudnin
Eanet sojahanhámit →
gudni Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gudni subst. sg. akkusativ
  • gudni subst. sg. genitiv
  • gudni subst. sg. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gudni lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gudni Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gudni subst. sg. akkusativ
  • gudni subst. sg. genitiv
  • gudni subst. sg. nominativ