gulastit (verb)
- (å få høre) (verb) høre
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gulastit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/st
-
- litt/fort verb infinitiv
- litt/fort verb indikativ presens 1.p.flt.
- litt/fort verb indikativ presens 3.p.flt.
- litt/fort verb indikativ preteritum 2.p.ent.
- gulastit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gulastit verb transitiv infinitiv
- gulastit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gulastit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- gulastit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- gullat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gullat verb transitiv