presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gullán gullájin
2.p.ent. (don) gullát gullájit
3.p.ent. (son) gullá gullái
1.p.tot. (moai) gullájetne gulláime
2.p.tot. (doai) gullábeahtti gulláide
3.p.tot. (soai) gullába gulláiga
1.p.flt. (mii) gullát gulláimet
2.p.flt. (dii) gullábehtet gulláidet
3.p.flt. (sii) gullájit gullájedje
presens nektingsform
(odne in) gullá
preteritum nektingsform
(ikte in) gullán
perf.partisipp
(lean) gullán
imperativ 2.p.ent.
(til en) gullá
imperativ 2.p.tot.
(til to) gullájeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gullájehket
Eanet sojahanhámit →

gullát (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) gullán gullájin
2.p.ent. (don) gullát gullájit
3.p.ent. (son) gullá gullái
1.p.tot. (moai) gullájetne gulláime
2.p.tot. (doai) gullábeahtti gulláide
3.p.tot. (soai) gullába gulláiga
1.p.flt. (mii) gullát gulláimet
2.p.flt. (dii) gullábehtet gulláidet
3.p.flt. (sii) gullájit gullájedje
presens nektingsform
(odne in) gullá
preteritum nektingsform
(ikte in) gullán
perf.partisipp
(lean) gullán
imperativ 2.p.ent.
(til en) gullá
imperativ 2.p.tot.
(til to) gullájeahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gullájehket
Eanet sojahanhámit →
gullát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gullát verb transitiv
  • gullát verb transitiv infinitiv
  • gullát verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gullát verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gullát lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb imperativ nektingsform
  • avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
gulli Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gulli subst. handlernomen ent. akkusativ poss. 2.p.ent.
  • gulli subst. handlernomen ent. genitiv poss. 2.p.ent.
  • gulli subst. handlernomen ent. nominativ poss. 2.p.ent.
gullát Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gullát verb transitiv
  • gullát verb transitiv infinitiv
  • gullát verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gullát verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.