presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guottán gudden
2.p.ent. (don) guottát guddet
3.p.ent. (son) guoddá guttii
1.p.tot. (moai) gudde guttiime
2.p.tot. (doai) guoddibeahtti guttiide
3.p.tot. (soai) guoddiba guttiiga
1.p.flt. (mii) guoddit guttiimet
2.p.flt. (dii) guoddibehtet guttiidet
3.p.flt. (sii) guddet gudde
presens nektingsform
(odne in) guotte
preteritum nektingsform
(ikte in) guoddán
perf.partisipp
(lean) guoddán
imperativ 2.p.ent.
(til en) guotte
imperativ 2.p.tot.
(til to) guoddi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) guddet
(til flere) guoddet
Eanet sojahanhámit →

guoddit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guottán gudden
2.p.ent. (don) guottát guddet
3.p.ent. (son) guoddá guttii
1.p.tot. (moai) gudde guttiime
2.p.tot. (doai) guoddibeahtti guttiide
3.p.tot. (soai) guoddiba guttiiga
1.p.flt. (mii) guoddit guttiimet
2.p.flt. (dii) guoddibehtet guttiidet
3.p.flt. (sii) guddet gudde
presens nektingsform
(odne in) guotte
preteritum nektingsform
(ikte in) guoddán
perf.partisipp
(lean) guoddán
imperativ 2.p.ent.
(til en) guotte
imperativ 2.p.tot.
(til to) guoddi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) guddet
(til flere) guoddet
Eanet sojahanhámit →
guoddit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoddit verb transitiv infinitiv
  • guoddit verb transitiv
  • guoddit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guoddit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/NomAg
  • avledet handlernomen subst. flt. nominativ
guoddi Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoddi subst. handlernomen flt. nominativ
guoddit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoddit verb transitiv infinitiv
  • guoddit verb transitiv
  • guoddit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.