guora (postposisjon)

  • langs med
    Bálgá guora golggai jogaš, ja njoammil bisánii juhkat.
    Langs med stien rant en bekk, og haren stoppet for å drikke.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guora lea vejolaččat dán sáni hápmi:

guora Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guora adverb
guora Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guora subst. ent. nominativ
guora Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guora postposisjon
guorra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorra subst. ent. akkusativ
  • guorra subst. ent. genitiv
guorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorrat verb transitiv imperativ nektingsform
  • guorrat verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • guorrat verb transitiv indikativ presens nektingsform