presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guoran gurren
2.p.ent. (don) guorat gurret
3.p.ent. (son) guorrá guorai
1.p.tot. (moai) gurre guoraime
2.p.tot. (doai) guorrabeahtti guoraide
3.p.tot. (soai) guorraba guoraiga
1.p.flt. (mii) guorrat guoraimet
2.p.flt. (dii) guorrabehtet guoraidet
3.p.flt. (sii) gurret gurre
presens nektingsform
(odne in) guora
preteritum nektingsform
(ikte in) guorran
perf.partisipp
(lean) guorran
imperativ 2.p.ent.
(til en) guora
imperativ 2.p.tot.
(til to) guorri
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gurret
(til flere) guorret
Eanet sojahanhámit →

guorrat (verb)

  • følge spor
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guoran gurren
2.p.ent. (don) guorat gurret
3.p.ent. (son) guorrá guorai
1.p.tot. (moai) gurre guoraime
2.p.tot. (doai) guorrabeahtti guoraide
3.p.tot. (soai) guorraba guoraiga
1.p.flt. (mii) guorrat guoraimet
2.p.flt. (dii) guorrabehtet guoraidet
3.p.flt. (sii) gurret gurre
presens nektingsform
(odne in) guora
preteritum nektingsform
(ikte in) guorran
perf.partisipp
(lean) guorran
imperativ 2.p.ent.
(til en) guora
imperativ 2.p.tot.
(til to) guorri
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gurret
(til flere) guorret
Eanet sojahanhámit →
guorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorrat verb transitiv infinitiv
  • guorrat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guorrat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

guorra Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorra subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.
guorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorrat verb transitiv infinitiv
  • guorrat verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.