presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guorssan gursen
2.p.ent. (don) guorssat gurset
3.p.ent. (son) guorsá guorssai
1.p.tot. (moai) gurse guorssaime
2.p.tot. (doai) guorsabeahtti guorssaide
3.p.tot. (soai) guorsaba guorssaiga
1.p.flt. (mii) guorsat guorssaimet
2.p.flt. (dii) guorsabehtet guorssaidet
3.p.flt. (sii) gurset gurse
presens nektingsform
(odne in) guorssa
preteritum nektingsform
(ikte in) guorsan
perf.partisipp
(lean) guorsan
imperativ 2.p.ent.
(til en) guorssa
imperativ 2.p.tot.
(til to) guorsi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gurset
(til flere) guorset
Eanet sojahanhámit →

guorsat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guorssan gursen
2.p.ent. (don) guorssat gurset
3.p.ent. (son) guorsá guorssai
1.p.tot. (moai) gurse guorssaime
2.p.tot. (doai) guorsabeahtti guorssaide
3.p.tot. (soai) guorsaba guorssaiga
1.p.flt. (mii) guorsat guorssaimet
2.p.flt. (dii) guorsabehtet guorssaidet
3.p.flt. (sii) gurset gurse
presens nektingsform
(odne in) guorssa
preteritum nektingsform
(ikte in) guorsan
perf.partisipp
(lean) guorsan
imperativ 2.p.ent.
(til en) guorssa
imperativ 2.p.tot.
(til to) guorsi
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gurset
(til flere) guorset
Eanet sojahanhámit →
guorsat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorsat verb intransitiv infinitiv
  • guorsat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guorsat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

guorsat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guorsat verb intransitiv infinitiv
  • guorsat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.