presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guoskkan gusken
2.p.ent. (don) guoskkat gusket
3.p.ent. (son) guoská guoskkai
1.p.tot. (moai) guske guoskkaime
2.p.tot. (doai) guoskabeahtti guoskkaide
3.p.tot. (soai) guoskaba guoskkaiga
1.p.flt. (mii) guoskat guoskkaimet
2.p.flt. (dii) guoskabehtet guoskkaidet
3.p.flt. (sii) gusket guske
presens nektingsform
(odne in) guoskka
preteritum nektingsform
(ikte in) guoskan
perf.partisipp
(lean) guoskan
imperativ 2.p.ent.
(til en) guoskka
imperativ 2.p.tot.
(til to) guoski
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gusket
(til flere) guosket
Eanet sojahanhámit →

guoskat (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) guoskkan gusken
2.p.ent. (don) guoskkat gusket
3.p.ent. (son) guoská guoskkai
1.p.tot. (moai) guske guoskkaime
2.p.tot. (doai) guoskabeahtti guoskkaide
3.p.tot. (soai) guoskaba guoskkaiga
1.p.flt. (mii) guoskat guoskkaimet
2.p.flt. (dii) guoskabehtet guoskkaidet
3.p.flt. (sii) gusket guske
presens nektingsform
(odne in) guoskka
preteritum nektingsform
(ikte in) guoskan
perf.partisipp
(lean) guoskan
imperativ 2.p.ent.
(til en) guoskka
imperativ 2.p.tot.
(til to) guoski
imperativ 2.p.flt.
(til flere) gusket
(til flere) guosket
Eanet sojahanhámit →
guoskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoskat verb intransitiv infinitiv
  • guoskat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guoskat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

guoskadit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoskadit verb transitiv imperativ nektingsform
  • guoskadit verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • guoskadit verb transitiv indikativ presens nektingsform
guoskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • Guoskat subst. egennavn ent. nominativ
guoskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guoskat verb intransitiv infinitiv
  • guoskat verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.