guoskkahit (verb)
-
(verb) røre;
(verb) berøre
- Juoga maid ii storrá, ii duostta geahččat dahje guoskkahit.
- Noe som man ikke herdes, ikke tør å se på eller å berøre.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
guoskkahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- guoskat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- guoskat verb intransitiv
- guoskkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- guoskkahit verb transitiv infinitiv
- guoskkahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- guoskkahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- guoskkahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.