gurggistit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | gurggistan | gurggistin |
2.p.ent. | gurggistat | gurggistit |
3.p.ent. | gurggista | gurggistii |
1.p.tot. | gurggistetne | gurggisteimme |
2.p.tot. | gurggisteahppi | gurggisteidde |
3.p.tot. | gurggisteaba | gurggisteigga |
1.p.flt. | gurggistat gurggistit |
gurggisteimmet |
2.p.flt. | gurggistehpet | gurggisteiddet |
3.p.flt. | gurggistit | gurggistedje |
- presens nektingsform
- gurggis
- preteritum nektingsform
- gurggistan
- perf.partisipp
- gurggistan
gurggistit (verb)
- gå i rad og rekke
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | gurggistan | gurggistin |
2.p.ent. | gurggistat | gurggistit |
3.p.ent. | gurggista | gurggistii |
1.p.tot. | gurggistetne | gurggisteimme |
2.p.tot. | gurggisteahppi | gurggisteidde |
3.p.tot. | gurggisteaba | gurggisteigga |
1.p.flt. | gurggistat gurggistit |
gurggisteimmet |
2.p.flt. | gurggistehpet | gurggisteiddet |
3.p.flt. | gurggistit | gurggistedje |
- presens nektingsform
- gurggis
- preteritum nektingsform
- gurggistan
- perf.partisipp
- gurggistan
- gurggistit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gurggistit verb intransitiv infinitiv
- gurggistit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gurggistit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- gurggistit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gurggistit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- gurggistit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gurggistit verb intransitiv infinitiv
- gurggistit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gurggistit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
- gurggistit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.