gurret (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
gurret lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- guorrat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- guorrat verb transitiv imperativ 2.p.flt.
- guorrat verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- guorrat verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- gurrehit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gurrehit verb transitiv indikativ presens nektingsform
- gurret Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- gurret verb transitiv
- gurret verb transitiv infinitiv
- gurret verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- gurret verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.