háddjet (verb)
- 1. (verb) rote
-
2.
(verb) splitte;
(verb) spre
- Riidu orru háddjemin daid uhccánaš návccaid mat searvvis leat.
- Krangelen synes å splitte de få kreftene foreninga har.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
háddjet lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- háddjet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- háddjet verb transitiv
- háddjet verb transitiv infinitiv
- háddjet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- háddjet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.